Vriendinnen
van de nagelsalon

Gisteren heb ik Marianne leren kennen. Het was niet geheel vrijwillig zullen we maar zeggen. Ik had een crazy week gehad en trakteerde mijzelf op een bezoekje aan de nagelsalon. Ik moest even wachten maar dat vond ik heerlijk. Lekker een puzzeltje op mijn telefoon en nergens mee aan denken was het plan.

Totdat de deur van de salon open ging en een pittige oudere dame met een groene leren broek en zelf getekende wenkbrauwen de salon binnen kwam. Ze kwam tegenover mij zitten en maakte met diepe zuchten heel helder dat mijn telefoon gedrag haar niet beviel. Toen boog ze naar voren en hing zowat tussen mijn gezicht en de puzzel in.

Of ik me wel bewust was dat de wereld ten onder ging doordat mensen niet meer met elkaar praatte maar alleen maar op hun telefoon zaten. Ik was me daar niet van bewust tot het moment dat Marianne dat vertelde.

Ik wil niet mee werken aan de ondergang van de wereld dus ik heb mijn puzzeltje maar aan de kant gelegd en ben een gesprek begonnen met Marianne van de Bakkerstraat in Arnhem, die ooit een kleding winkel had maar nu niet meer, die een ring heeft gekocht met de opbrengsten van haar kledingwinkel en die nu woont nu in een pension want haar huis is nog niet klaar , die houdt van lekker eten, die niet graag van huis gaat want dan krijgt ze heimwee, die net terug van een Cruise rond de Middelandse Zee is die haar niet beviel want ze spreekt geen Engels, die grote dromen heeft voor een webshop en die kleren wil verkopen vanuit huis zodat vrouwen ook hele goede kleding adviezen krijgen als ze langs komen, die van chocola houdt en die drie vriendinnen heeft.

Had ik al gezegd dat ik een crazy week had gehad?????

Shopping Cart (0)

Winkelmand